Στήριγμα από πύραυνο, κατασκευασμένο με μήτρα. Βρέθηκε το 2003 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στο πηγάδι ΝΜΑ 112.

Είναι ένα από τα τρία στηρίγματα που θα ήταν προσαρμοσμένα στο χείλος πυραύνου (φορητή εστία, μαγκάλι), πάνω στα οποία τοποθετούσαν το μαγειρικό σκεύος. Το συγκεκριμένο έχει τη μορφή θεατρικού προσωπείου, πιθανότατα Παπποσιληνού, με στεφάνι κισσού στα μαλλιά, βαθιές αυλακώσεις στο μέτωπο, ανοιχτά μάτια με έντονα βλέφαρα και πλούσια, μακριά γενειάδα.

Η επιλογή παρόμοιων μορφών σε σκεύη που είχαν άμεση επαφή με τη φωτιά, πιθανότατα είχε και αποτροπαϊκό-προφυλακτικό χαραχτήρα, διώχνοντας μακριά τα κακόβουλα πνεύματα που μπορούσαν να τα καταστρέψουν.